یونولیت، یا پلی استایرین یا پلاستوفوم یا هرنام دیگری که بخواهید برایش برگزینید جزو خانواده بزرگتر فوم‌ها بوده و سالیانی است که بلوکهایش در صنعت ساختمان مورد توجه و استفاده روزافزون ساختمان‌سازها قرار گرفته است. ظاهرا ارزان، حجیم و البته سبک بودنش از دلایل اصلی مقبولیتش در این صنعت می‌باشد؛ و در ساختمانهایی که از تیرچه بلوک استفاده می‌کنند بصورت قابل توجهی رقبای سفالی و آجریش را از میدان بدر کرده است.
اما فارغ از محسنات فوق‌الذکر، استفاده از این بلوکها معضلاتی نیز در پی دارد که درپی اشاره ای به آنها خواهم نمود...
یونولیت با آتش میانه خوبی ندارد
یکی از عمده ایرادات وارد به قوم پلاستوفوم ها این می‌باشد که در مقابل آتش کمتر مقاومتی از خود نشان داده و در کسری از ثانیه در مواجهه با حرارت ذوب شده، می‌سوزند. و این مسئله برای امنیت ساختمانهایی که در آنها از این مواد استفاده شده خطر بالقوه‌ای به شمار می‌رود.
ظاهرا در ایران استانداردهایی برای تولید یونولیتهایی با قابلیتهای مقابله با حریق وضع شده که می‌بایست مورد توجه تولیدکنندگان قرار گیرند. به قول یک استادیار دانشگاه زنجان (به نقل از ایسنا):
"هر کارخانه‌ای که بخواهد یونولیت تولید کند باید از سازمان بنیاد مسکن و مرکز تحقیقات مسکن مجوز اخذ کند که برای دادن مجوز آزمایشهای سازهای روی یونولیتها انجام می‌گیرد که این آزمایشها باید دو چیز را نشان دهد، اول اینکه در حین آتشسوزی گاز خطرناک تولید نکند و دوم اینکه یونولیتها در حین آتشسوزی ذوب نشوند که متأسفانه بعضی از یونولیت‌های موجود در بازار به علت غیراستاندارد بودن از نظر پایداری در برابر حریق بسیار ضعیف هستند."
البته ظاهرا یونولیت‌های استاندارد هم به هر صورت در مقابل آتش در بازه ای از زمان نمی‌توانند مقاومت خلل ناپذیری از خود نشان دهند، و دیر یا زود لااقل ذوب می‌شوند.
تصاعد گازهای سمی در صورت سوختن
همانطور که اشاره شد یکی دیگر از ایرادات وارد بر یونولیت تولید گازهای مضره و آلاینده در صورت سوختن می‌باشد که ضمن اینکه اگر در ساختمان این فرایند سوختن صورت بگیرد جدای از خطر آتش می‌تواند خود به تنهایی موجبات مسمویت و هلاکت ساکنان را فراهم بیاورد، برای محیط زیست نیز خطر قابل توجهی به شمار آمده گازهای مضرۀ بسیاری را وارد جو زمین میکند. چرا که سوزاندن پسماندهای یونولیتها عملی مرسوم در مناطقی است که می‌‌خواهند از شر این ضایعات حجیم و سفیدرنگ خلاص شوند.
ایجاد حال و هوای زمستانی در هر فصل!
یکی از خصوصیات مشترک و شناخته شده همه یونولیتها اینست که همگی از واحدهای کوچک گرد و سبکی تشکیل شده اند که بصورت ناپایداری به هم چسبیده‌اند و می‌شود با اندک نیرویی آنها را از هم جدا نمود. این اجزاء در حین تولید، حمل و نقل و جابجایی و در عملیات نصبشان در ساختمان، از قطعه اصلی جدا شده و بدلیل وزن کمی که دارند به وسیله باد در هوا پخش می‌شوند. احتمالا بسیاری از کسانی که در نزدیکی‌شان ساختمانی در حال ساخته شدن می‌باشد به دفعات با بارش غیر منتظره برفی مواجه شده‌اند که در واقع مسبب‌اش این دانه‌های کوچک فومی بوده‌اند.
حامیان محیط زیست به دفعات هشدار داده‌اند که ضایعات به جا مانده از یونولیتها ضمن آلودن چهره طبیعت به دلیل تجزیه ناپذیریشان مدتهای مدیدی مهمان محیط زیستمان خواهند بود.
