«ورنر هرتزوگ»، متولد پنجم سپتامبر 1942 در مونیخ، از نسل جدید سینمای آلمان محسوب میشود که قهرمانان فیلمهایش رویاهای تحققناپذیر دارند یا استعدادهای استثنایی آنها در زمینههای عجیب و مبهم شکوفا میشود. امروز (پنجشنبه) هفتادویکمین سالروز تولد «ورنر هرتزوگ»، کارگردان، فیلمنامهنویس و بازیگر سرشناس سینمای آلمان و جهان است.
پس از بازگشت پدرش از اردوگاه کار اجباری جنگ دوم جهانی، وی نام پدرش «هرتزوگ» را که در زبان آلمانی به معنای «دوک» است برای خودش انتخاب کرد و در 14 سالگی با سرقت یک دوربین 35 میلیمتری، خود را وارد دنیای فیلمسازی غیرحرفهای کرد.
فیلمهای «هرتزوگ» از سوی انجمنها و محافل هنری مورد تحسین قرار گرفتهاند و البته پیامها و موضوعات فیلمهایش چندان بدون چالش نیز نبودهاند.
این کارگردان 69 ساله در کنار استفاده از ستارگان سینما، به استفاده از بازیگران بومی، بهویژه برای آثار مستندش شهرت دارد تا به این طریق حقیقیبودن پیامهای فیلمهایش را منعکس کند.
اولین جایزه معتبری که هرتزوگ بهدست آورد، خرس نقرهای جشنوارهی برلین برای اولین فیلم بلندش بود که در سال 1968 برای «نشانههای زندگی» بهدست آورد. اما مطمئنا معتبرترین دستاورد کارنامه سینمایی او، کسب جایزه بهترین کارگردانی جشنواره فیلم کن در سال 1982 برای فیلم «فتیزکارالدو» بوده است.
او چند سال پیش از آن یعنی در سال 1975 از همین جشنواره کن جایزه ویژه هیاتداوران را برای فیلم «معمای کاسپار هاوسر» کسب کرده بود. هرتزوگ در سال 2009 ریاست هیأت داوران شصتمین جشنوارهی فیلم برلین را برعهده داشت و با فیلم «پسرم، پسرم، چه کردهای» عنوان فیلم حیرتانگیز سال را در شصتوششمین جشنواره فیلم ونیز بهدست آورد.
وی در چندین دهه فیلمسازی، افتخارات متعددی از جشنوارههای فیلم سراسر جهان بهدست آورده است که میتوان به جایزه فیپرشی و جایزه بهترین فیلم معنوی جشنواره کن (1975)، جایزه بهترین کارگردانی جشنواره کن (1982)، جایزه بهترین دستاورد یک کارگردان از انجمن کارگردانان آمریکا (2006)، جایزه بهترین فیلم خارجی از انجمن منتقدین فیلم فرانسه (1976)، جایزه بهترین فیلم از اسکار سینمای آلمان در سالهای 1978 و 1968، جایزه ویژه هیاتداوران جشنواره آمستردام، خرس نقرهای جشنواره برلین (1968)، دو جایزه بهترین فیلم از انجمن سینماهای خانه هنر آلمان، جایزه یک عمر دستاورد سینمایی از جشنواره فیلمهای مستند هات داکز کانادا، جایزه بهترین فیلم مستند بلند از انجمن بینالمللی مستندسازان، جایزه بهترین فیلم از جشنواره ملبورن، تندیس طلایی جشنواره سانفراسیسکو، جایزه ویژه جشنواره سنسباستین (1982)جایزه انجمن کارگردانان فیلم جشنواره سانفراسیسکو، جایزه بهترین فیلم جشنواره ساندنس، جایزه فدراسیون بینالمللی منتقدین فیلم از جشنواره ونیز(2005) اشاره کرد.
از جمله آثار مطرح این کارگردان اروپایی میتوان از «نشانههای زندگی»، «جایی که مورچههای سبز خواب میبینند»، «آگوئیره خشم پروردگار»، «معمای کاسپرهاوزر»، «قلب شیشهای»، «خرس خاکستری» و مستند «برخورد در انتهای زمین» اشاره کرد.