مردها بر اساس طبیعت خویش برای مبارزه با استرس خود را از معركه عقب می کشند و مدتی را به تنهایی می گذرانند و این مدت تنهایی، زمان مناسبی برای رسیدگی به واكنشهای عاطفی و احساسی نیست.
استرس یکی از پیامدهای ناگوار زندگی امروز است، اما نکته مهمی که در این باره باید دانست نوع واکنش متفاوت مرد و زن به استرس است، امری که اگر بدانیم ما را در برخورد درست با افراد تحت استرس به ویژه در محیط خانه یاری می کند. در این مطلب قصد داریم به بررسی واکنش مردها به استرس بپردازیم.
نکته اول در این مورد این است که اغلب مردها در معرض استرس در خود فرو می روند، سكوت می كنند و بی احساس می شوند تا مسئله را خود به شكلی حل كنند. حتی اگر جنبه های زنانه مرد در طی زمان رشد زیاد كرده باشد وقتی زیر فشار قرار بگیرد عقب می كشد تا مشكل پیش آمده را بررسی كند. در این زمان تمام هوشیاری او منقبض می شود و او ذهنش به موضوعی متمركز می گردد.
از آنجا كه طبیعت اصلی مرد، مردانه و مذكر است، برای مبارزه با استرس به این نیاز دارد كه خود را از معركه عقب بكشد و مدتی را به تنهایی بگذارند. این خود را به عقب كشیدن قدرت مردانه او را تشدید و تقویت می كند این زمان مناسبی برای رسیدگی به واكنشهای عاطفی و احساسی نیست. اغلب مردها در برخورد با استرس ابتدا با احساسات خود قطع رابطه می كنند تا بتوانند به طورعینی و منطقی با مسئله پیش آمده برخورد كنند.
زنها از این رفتار مردها به هراس می افتند، زیرا اگر قرار باشد زنی با احساسات خود قطع رابطه كند باید به قدری ناراحت باشد كه بخواهد كسی را رد كند اما این موضوع در مورد مردها صدق نمی كند در حالی كه مردها خودبه خود در واكنش به استرس با احساسات خود قطع رابطه می كنند، زنها با تصمیم آگاهانه خود به این كار تن می دهند.
مرد توانایی آن را دارد كه در لحظه ای در خود فرو برود و سكوت اختیار كند، اما زن به تدریج در خود فرو می رود و با احساساتش قطع رابطه می كند. برای زن كشیدن حصار به دور خود یك فرآیند تدریجی است، باید آجر روی آجر برود تا دیواركشیده شود. وقتی سرانجام این دیوار كشیده می شود زن تصمیم می گیرد كه برای حراست از خود در پس این دیوار جبهه بگیرد و سكوت اختیار كند. درست همانطور كه مرد در لحظه ای می تواند در خود فرو رود و سكوت كامل اختیار كند به همین شكل می تواند در لحظه ای از این حال خارج شود.
اغلب اوقات وقتی زنی می بیند كه شوهرش به این سرعت به حال عادی بر می گردد اعتمادش را به او از دست می دهد. زن فرض می كند كه شوهرش تظاهر به بهبودی می كند تا جایی كه به زنها مربوط می شود آنها هرگز نمی توانند به این سرعت در خود فرو بروند و به همین سرعت از آن حالت خارج شوند.
اگر زنی بخواهد با دخالت خود شوهرش را ازحالت سكوت بیرون بیاورد بعد تاریك او را تحریك می كند. سوال از مرد كه او را چه می شود و چه احساسی دارد، دعوت از گرفتاری است. وقتی مردی ناراحت است طبیعتا می خواهد به غار تنهایی پناه برد تا آنجا خونسردی خود را باز یابد و بتواند با مشكل پیش آمده برخورد كند.
این نكته حائز اهمیت است كه مردها وقتی كه می خواهند در خود فرو روند و سكوت اختیار كنند موضوع را با زنشان در میان بگذارند. به او بگویند مدتی وقت می خواهم تا فكر كنم.كمی دیرتر بر می گردم و با تو حرف می زنم. در شروع رعایت این برنامه كافی است مرد به زنش بگوید می خواهم كمی فكر كنم، اما زود بر می گردم. وقتی مردها متعادل تر می شوند برای آنها صحبت درباره اینكه از چه موضوعی ناراحت بودند ساده تر می شود.
وقتی مرد از دنیای سكوت و تنهایی باز می گردد ممكن است حرفی برای گفتن نداشته باشد، زیرا ممكن است به این نتیجه رسیده باشد كه دلیل و موضوعی برای ناراحت شدن وجود نداشته است. او ممكن است به این نتیجه رسیده باشد كه واكنش بی تناسب نشان داده، ممكن است به اشتباه موضوعی را مسئله در نظر گرفته باشد و حالا احساس كند كه همه چیز در شرایط خیر و خوشی است.
در اغلب موارد وقتی مرد از سكوت و انزوا خارج می شود و می گوید كه همه چیز خوب و عالی است، بهتر است زنش به این گفته او اطمینان كند و در شرایط آرام قرار بگیرد. وقتی مردی استرس را تجربه می كند سعی می كند با خویش واقعی خود در تماس شود و به تعادل برسد
