اندوه، بي‌انگيزگي، خستگي و بدبيني، همه علائم بيماري افسردگي هستند. اين بيماري اين روزها به قدري زياد شده است که در بسياري از خانواده‌ها، دست کم يک نفر به آن دچار است. اين بيماري قرن جديد چيزي جز درد و اندوه براي بيمارش به دنبال ندارد و نه تنها خود فرد که اطرافيان را نيز آزار مي‌دهد.
فرادي که دچار افسردگي مي‌شوند، معمولا نمي‌توانند بيماري خود را از خانواده و دوستان نزديک پنهان کنند. غمگيني، بي‌حوصلگي و احساس کرختي از علائم بارز افسردگي هستند. بيماران معمولا از نداشتن تمرکز، بي‌اشتهایي و کم خوابي رنج مي‌برند. بدترين اتفاقي که مي‌تواند براي اين بيماران رخ دهد، به رسميت نشناختن بيماري‌شان از سوي اطرافيان است.
گفتن جمله‌هايي همچون «بر خودت مسلط باش! همه گاهي حالشان بد است» باعث مي‌شود که بيماران احساس کنند که مورد تحقير قرار مي‌گيرند و جدي گرفته نمي‌شوند. یک روانپزشک آلماني مي‌گويد: «گاهي اوقات لازم است به اطرافيان گوش‌زد کرد که افسردگي يک بيماري است که باید مورد معالجه قرار بگيرد.» البته توصيه مي‌شود که در محيط کار باید در مطرح کردن افسردگي کمي محتاط بود.
زيرا در مواردي که فرد تنها به طور قراردادي کار مي‌کند يا هنگامي که فضاي کاري تنش آميز است، احتمال دارد که بيمار به راحتي کار خود را از دست بدهد. هرچند اگر فرد رابطه خوب و دوستانه‌اي با رئيس و همکاران خود دارد، اعلام کردن بيماري‌اش مي‌تواند بار بزرگي را از روي دوش او بردارد. هنگامي که بيمار تصميم به اعلام بيماري خود مي‌گيرد، اطرافيان بايد آرام بمانند و از برخورد باز او قدرداني کنند.
کريستينه رومل مي‌افزاید:« بايد به اين نکته آگاه بود که کساني که اين بيماري را خود تجربه نکرده‌اند، هيچگاه نمي‌توانند وضعيت بيمار را کاملا درک کنند.» به همين دليل نصيحت کردن فايده ندارد. بهترين حالت اين است که بيمار احساس کند که اطرافيان حداقل تلاش مي‌کنند، شرايط او را درک کند و او را جدي مي‌گيرند.
شایع‌ترین مشکلات روانی
اضطراب و افسردگی شایع‌ترین مشکلات روانی در سطح کشور بوده و اولین دلیل ناتوان کنندگی افراد محسوب می‌شوند. شاید بسیاری از افراد جامعه دچار انواع مختلفی از اختلالات روانی باشند، اما چون نسبت به آن آگاهی ندارند، برای درمان آن اقدامی انجام نمی‌دهند. اولین مرحله برای درمان اختلال، داشتن شناخت کامل نسبت به نوع بیماری است. امروزه مشکلات روانی شایع است و هر کسی به نوعی با اختلالات روانی دست و پنجه نرم می‌کنند
مشکلات روانی چیست؟
رئیس کرسی یونسکو در آموزش سلامت دانشگاه علوم پزشکی تهران، حدود 5/14 درصد از بار بیماری‌ها در کشور را ناشی از اختلالات روانی دانست و اظهار کرد: اضطراب و افسردگی شایع‌ترین مشکلات روانی در سطح کشور بوده و اولین دلیل ناتوان کنندگی افراد محسوب می‌شوند. مصطفی معین عنوان کرد: ارتقای سلامت جامعه به طور خاص به کمک رسانه‌ها نیاز دارد و اولویت‌های کرسی یونسکو نیز متناسب با اولویت‌های نظام سلامت کشور و مسائل مبتلابه جامعه تعیین شده است.
علت مسائل مربوط به بیماری روانی چیست؟
او با بیان اینکه بیماری‌های غیر واگیر از شیوع بالایی در تمام دنیا برخوردارند، عنوان کرد: به همین علت مسائل مربوط به سلامت روان، نخستین اولویت و به دنبال آن بیماری‌های قلبی و عروقی، مصدومیت‌های ناشی از حوادث، سرطان، آسم، دیابت، ایدز، اعتیاد و آسیب‌های زیست محیطی از جمله اولویت‌های یونسکو درباره سلامت جامعه در نظر گرفته شده‌اند. معین اضافه کرد: مطابق اعلام سازمان بهداشت جهانی احتمال اینکه هر کدام از افراد بشر در طول عمر خود به بیماری‌های روانی مبتلا شود، حدود ۲۵ درصد است. همچنین بروز بیماری‌های روانی در هر سنی امکان داشته و هیچ شخصی به طور کامل از ابتلای به آن مصون نیست.
او با بیان اینکه مطابق تعریف سازمان جهانی بهداشت، برخورداری از بالاترین سطح سلامت، علاوه بر سلامت جسمی منوط به داشتن سلامت روانی و اجتماعی است، عنوان کرد: سلامت روان و سلامت جسم روی یکدیگر تاثیر متقابل داشته و می‌توانند حضور و فعالیت فرد در اجتماع را تحت شعاع قرار دهند.
معین با اشاره به اینکه مشکلات روانی در سطح جهان رو به افزایش گذاشته و بیش از ۱۳ درصد از بار ناشی از بیماری‌ها را به خود اختصاص داده است، عنوان کرد: اختلال در ساختار خانواده، گسترش شهرنشینی، اختلال در روابط سنتی، افزایش نابرابری‌های اجتماعی، بی‌عدالتی، فقر، نابرابری‌های جنسیتی و قومیتی از جمله عوامل موثر در افزایش بار بیماری‌های روانی هستند.
افزایش نابرابری‌های اجتماعی، بی‌عدالتی، فقر، نابرابری‌های جنسیتی و قومیتی از جمله عوامل موثر در افزایش بار بیماری‌های روانی هستند. او 14/ 5 درصد از بار بیماری‌ها در کشور را ناشی از مشکلات‌روانی دانست و اظهار کرد: اضطراب و افسردگی شایع‌ترین مشکلات‌روانی در سطح کشور بوده و اولین دلیل ناتوان کنندگی افراد محسوب می‌شوند که با سن و جنس افراد همبستگی معناداری دارند به گونه‌ای که بیماری‌های روانی در زنان و در سالمندان بیشتر هستند.
مشکلات روانی در سطح کشور بوده و اولین دلیل ناتوان کنندگی افراد محسوب می‌شوند معین ضمن تاکید بر اینکه لازم است سیاست‌های نظام سلامت کشور بر این اساس پایه‌ریزی شود، اظهارکرد: رسانه‌ها نقش مهمی در کاهش بار بیمار‌ها دارند و می‌توانند در این راستا کمک بزرگی به حفظ سلامت‌روانی افراد در سطح جامعه کنند.
پنج نشانه اختلال شخصیت چیست؟
کسی که دچار بیماری اختلال‌شخصیت است در درک کردن اتفاقات و ارتباط با افراد جامعه دچار مشکلات بزرگ است. اختلال‌شخصیت نوعی بیماری است که در آن فرد بیمار اخلاق و رفتار ناسالم و متغییری دارد.
هر فردی، در شرایط مختلف، به‌شکل متفاوتی می‌اندیشد، رفتار می‌کند و واکنش نشان می‌دهد. شخصیت هر فرد به عوامل متعدد بستگی دارد، همچون نحوه بزرگ‌شدن، تاثیر ژن‌ها، محیط پیرامونی و تجربه‌های زندگی. اختلال شخصیت به‌این‌خاطر اتفاق می‌افتد که فرد طبق هنجارهای پذیرفته‌شده جامعه نمی‌اندیشد و رفتار نمی‌کند و اعتقاداتی غیر از اعتقادات پذیرفته شده دارد.
ابتدا بفهمید اختلال شخصیت چگونه شکل می‌گیرد. اختلال شخصیت معمولا ریشه در کودکی دارد و ناشی از باور نادرست است که خودش را در بزرگسالی آشکار می‌کند. فرد به مدت طولانی از الگوهای رفتاری پیروی کرده و تجربه‌هایی شخصی اندوخته که با هنجارها تفاوت فاحشی داشته‌اند. نتیجه این می‌شود که فرد بزرگسال نمی‌تواند روابط شخصی درستی برقرار کند، نمی‌تواند خودش را با بعضی موقعیت‌های خاص تطبیق دهد و نمی‌تواند خودش را با تغییر هماهنگ کند. با نقش ژن‌ها آشنا شوید.
تحقیقات نشان داده بعضی از ویژگی‌هایی را که از طریق ژن منتقل می‌شوند می‌توان علت اختلالاتی همچون اضطراب، پرخاشگری، و ترس دانست. از تاثیرات منفی آزار زبانی آگاهی پیدا کنید. در تحقیقی که روی ۷۹۳ مادر و کودک انجام شد معلوم شد کودکانی که مورد آزار زبانی قرار می‌گرفته‌اند سه‌برابر بیش از دیگران احتمال ابتلا به اختلال شخصیت را داشتند. این اختلالات شامل نارسیسیم(خودشیفتگی)، پارانویا(بدگمانی شدید)، وسواس فکری و عملی می‌شود، اغلب تا بزرگسالی نیز ادامه پیدا می‌کند. درضمن رابطه قوی با دوستان، معلم، یا یکی از اعضای خانواده می‌تواند بعضی از آثار مخرب آزار زبانی را خنثی کند.
افسردگي شايع‌ترين اختلال‌رواني ايران
افزايش آمار آسيب‌ها و بيماري‌هاي رواني در ايران در سال‌هاي اخير شتاب نگران کننده‌اي داشته است. مطالعات دانشگاه علوم پزشکي تهران در سال‌هاي ۱۳۷۸ و ۱۳۸۷ نشان مي‌دهد که ميزان شيوع اختلال‌هاي رواني در ميان ايرانيان در فاصله ۹ سال ۶۰ درصد افزايش پيدا کرده و به اندکي بيش از ۳۴ درصد رسيده است. بحران اقتصادي، تغيير و تحولات سريع اجتماعي، استرس يا فشار رواني پيوسته و نداشتن اميد به آينده از جمله عواملي هستند که به افزايش آمار اختلال‌هاي رواني در يک جامعه دامن مي‌زنند.
